Od tego roku minimalne wynagrodzenie wzrasta o 366 zł brutto, osiągając kwotę 4666 zł brutto. Pracownik otrzymuje na rękę 3510,02 zł, co w porównaniu do 3261,53 zł w roku bieżącym, stanowi znaczną zmianę. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (MRPiPS) szacuje, że z tej podwyżki korzysta ponad 3,1 miliona zatrudnionych.
MRPiPS co roku przedstawia Radzie Ministrów propozycję dotyczącą płacy minimalnej, bazując na prognozowanej inflacji. Decyzja o wysokości minimalnego wynagrodzenia zapada we wrześniu i wpływa na ustalenia dotyczące podwyżki w danym roku, jeśli wskaźnik inflacji jest niższy niż 105%.
Dzięki nowym regulacjom, miesięczne wsparcie dla pracowników ze znacznym stopniem niepełnosprawności wzrasta z 2400 do 2760 zł, a dla tych z umiarkowanym i lekkim stopniem niepełnosprawności odpowiednio z 1350 do 1550 zł oraz z 500 do 575 zł. Nowe stawki obejmują także osoby z tzw. szczególnymi schorzeniami, takimi jak niewidomi czy osoby z niepełnosprawnością intelektualną.
Ważne jest, aby pracodawcy byli świadomi, że wzrost minimalnej płacy wpływa również na wysokość dodatku za pracę w nocy oraz na wynagrodzenie za czas niezawinionego przestoju, które nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie.
Wzrasta również minimalna podstawa zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjne czy macierzyńskie. Maksymalna wysokość odprawy z tytułu zwolnień grupowych nie przekracza 15-krotności minimalnego wynagrodzenia.
Pracodawcy, którzy wypłacają zaniżone wynagrodzenia, muszą liczyć się z sankcjami finansowymi w wysokości od 1 tys. do 30 tys. zł w przypadku kontroli przeprowadzonej przez Państwową Inspekcję Pracy. Dlatego kluczowe jest, aby na bieżąco dostosowywali wynagrodzenia do zmieniających się przepisów i zapewniali swoim pracownikom odpowiednie warunki zatrudnienia.
Kamil Boruta – radca prawny, Oliwia Synowiec
